Choroby autoimmunologiczne

Home Choroby autoimmunologiczne
by DoktorJarek

Aby uzyskać dostęp do treści, kliknij w przycisk Kup teraz.

Dodaj do koszyka

Formularz zamówienia

NazwaPrzelew
Opłata za Bloga wynosi 80 zł i umożliwia dostęp do wszystkich treści na Blogu przez okres 12 miesięcy80 zł
Anuluj
Better Pay - System sprzedaży dla WordPress!

Choroby autoimmunologiczne – wzrost częstości występowania, czyli nic nowego.

ŹRÓDŁO: PAP 

Analiza danych z Wielkiej Brytanii pokazała, że 19 najczęstszych chorób autoimmunologicznych dotyka ponad 10 proc. populacji. Naukowcy zauważają wzrost zachorowań.

Podczas konferencji European Alliance of Associations for Rheumatology specjaliści z Katholieke Universiteit Leuven przedstawili wyniki obszernej analizy występowania 19 najczęstszych chorób autoimmunologicznych.

Badacze wykorzystali dane na temat 22 mln mieszkańców Wielkiej Brytanii. Zanotowali, że w latach 2000-2019 nowe diagnozy wspomnianych chorób postawiono u prawie 100 tys. osób. Łącznie dotykają one aż 10,2 proc. populacji – 13,1 proc. kobiet i 7,4 proc. mężczyzn.

W uwzględnionym okresie zapadalność na te choroby wzrosła o 4 proc. zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Największy wzrost dotyczył Choroby Gravesa, celiakii i zespołu Sjögrena, w przypadku których zachorowalność w czasie ostatnich dwóch dekad zwiększyła się dwukrotnie. Jednocześnie znacząco spadła zachorowalność na dwie choroby – zapalenie tarczycy Hashimoto i niedokrwistość Addisona-Biermera.

Badacze zauważyli również:

– częstsze zachorowania wśród ludzi mniej zamożnych – dotyczył on kilku schorzeń, w tym choroby Gravesa, niedokrwistości Addisona-Biermera, reumatoidalnego zapalenia stawów i tocznia rumieniowatego układowego,

– zmienność sezonową – przykładowo cukrzyca typu 1 częściej pojawiała się zimą, a bielactwo latem

– dla niektórych chorób znaczenie miał także region.

Nathalie Conrad, autorka badania zaznacza, że zaburzenia autoimmunologiczne często występują wspólnie, zwłaszcza zespoły Sjögrena, toczeń rumieniowaty układowy i układowa sklerodermia. Z kolei pacjenci z cukrzycą typu 1 mają również znacznie wyższe wskaźniki występowania choroby Addisona, celiakii i schorzeń tarczycy, natomiast stwardnienie rozsiane wyróżnia się niskim współwystępowaniem z innymi chorobami autoimmunologicznymi.

Według wyników obciążenie schorzeniami autoimmunologicznymi nadal nieznacząco rośnie. Może też być tak, że wzrosła świadomość społeczeństwa, a do tego niektóre choroby są coraz lepiej opisywane. Różnice zależne od statusu, pory roku i regionu wskazują natomiast na znaczenie czynników środowiskowych. Z kolei współwystępowanie różnych chorób pokazuje, że często działają w nich podobne mechanizmy.

Minie jeszcze kilkadziesiąt lat zanim oficjalne autorytety medyczne przyznają, jakie są przyczyny tego stanu.

Na razie są te tematy zakazane nawet do dyskusji wśród naukowców. Oczywiście mam na myśli dwie przyczyny:

  1. Wzrost liczby szczepień oraz tzw. wyszczepiania populacji. 
  2. Coraz więcej zwierząt w domach, co sprzyja infekcjom (głównie pasożytniczym i pierwotniakowym). Zwłaszcza, że są one traktowane jako członkowie rodzin (wspólne jedzenie, całowanie, wspólne spanie).