Aby uzyskać dostęp do treści, kliknij w przycisk Kup teraz.
Formularz zamówienia
Nazwa | Przelew |
---|---|
Opłata za Bloga wynosi 80 zł i umożliwia dostęp do wszystkich treści na Blogu przez okres 12 miesięcy | 80 zł |
Borelioza to wieloukładowa choroba wywoływana przez Borrelia burgdorferi. Standardowe leczenie wczesnej choroby obejmuje krótkie cykle doustnych antybiotyków, ale nawroty choroby często występują po przerwaniu leczenia. Na dodatek u części chorych występują równocześnie infekcje innymi bakteriami, również przenoszonymi przez kleszcze (koinfekcje).
Skuteczne leczenie pierwszego rzutu obejmuje stosowanie antybiotyków, w tym doksycykliny, amoksycyliny, cefuroksymu i ceftriaksonu.
Chociaż standardowa antybiotykoterapia jest skuteczna w większości przypadków wczesnej choroby to 10–20% pacjentów, pomimo odpowiedniego leczenia nadal odczuwa objawy zmęczenia, bóle mięśniowo-szkieletowe i zaburzenia funkcji poznawczych.
Jest kilka teorii wyjaśniających utrzymujące się objawy, w tym unikanie odporności w uprzywilejowanych miejscach, zmienność antygenowa, uporczywa stymulacja antygenowa, tworzenie biofilmu i komórki przetrwałe B. burgdorferi, wysoce oporna forma bakteryjna, która może chronić bakterie przed terapią przeciwbakteryjną. B. burgdorferi może występować w krętkach, okrągłych formach ciała, wewnątrzkomórkowo, jak również w formach biofilmu.
Niezależnie od tego część bakterii zawsze przeżywa antybiotykoterapię we wnętrzu pasożytów lub pierwotniaków. Dlatego pewna grupa chorych zdrowieje dopiero po odrobaczeniu, a inni po kuracjach przeciwpierwotniakowych.
Utrzymujące się objawy infekcji mogą być spowodowane wysoce oporną na antybiotyki formą B. burgdorferi zwaną biofilmem.
Stąd opcje leczenia, przewidujące stosowanie antybiotyków przez miesiące i lata, pojedynczo lub w różnych kombinacjach 2 lub 3 preparatów równocześnie.
Aby skutecznie leczyć boreliozę, konieczne jest znalezienia środka lub kombinacji środków przeciwdrobnoustrojowych, które mogą wyeliminować oporne formy biofilmu B. burgdorferi.
U niektórych pacjentów jest to bardzo łatwe, a u innych trudne. Nie ma jednej opcji skutecznej leczenia takiej samej dla wszystkich chorych.
Uważam, że jest to związane z całym systemem obronnym organizmu i rodzajami oraz wzajemnymi interakcjami między różnymi mieszkańcami naszego przewodu pokarmowego.
W wielu innych chorobach możemy łatwo wykazać, że obecność pasożytów lub innych żyjących organizmów wewnątrz chorego umożliwia przeżywanie bakterii mimo kuracji antybiotykowej.
Wspominałem już o tym przy innych chorobach. Najprostszym przykładem są nawrotowe infekcje dróg moczowych, które szybko powracają mimo leczenia antybiotykami.
Mam pacjentki, które przez 2 lub 3 lata miały nawrotowe infekcje dróg moczowych co 4 – 6 tygodni mimo leczenia. Ustąpiły dopiero po odrobaczeniu i nie wracają już od kilku lat.
Najnowsze badania sugerują, że lek Dapson, sam lub w różnych kombinacjach z doksycykliną, ryfampicyną i azytromycyną powodował znaczne zmniejszenie masy i ochronnej warstwy glikozaminoglikanów oraz ogólnej żywotności form biofilmu B. burgdorferi. Terapia skojarzona dapsonem może stanowić nową i skuteczną opcję leczenia przeciwko formie biofilmu B. burgdorferi.
Dapson w połączeniu z innymi wewnątrzkomórkowymi antybiotykami, w tym doksycykliną, ryfampicyną i/lub azytromycyną, skutecznie zmniejsza 8 głównych objawów choroby. Dotyczy to zmęczenia, bólów mięśni i bólów stawów, neuropatii, zaburzeń snu, dolegliwości poznawczych oraz potów i uderzeń gorąca.
Generalnie w leczeniu przewlekłej boreliozy (brak poprawy po początkowej antybiotykoterapii) polecam następujący schemat:
- Kuracja przeciwpasożytnicza
- Kuracja przeciwpierwotniakowa po uprzednim odrobaczeniu
- Leczenie przeciwbakteryjne – w zależności od organizmu i objawów chorobowych. To może być antybiotykoterapia, kuracja ziołowa, MMS, DMSO, duże dawki witaminy C, ozonoterapia.
- Łączne stosowanie kilku z w/w metod.
Pomocniczo: dieta i lewatywy lub hydrokolonoterapia.
/betterpay]