W wielu szpitalach stosuje się eksperymentalnie różne metody leczenia COVID-19. Podstawowym leczeniem łagodnych postaci choroby jest nawadnianie pacjentów i stosowanie leków działających objawowo oraz w razie potrzeby tlen. Dość powszechnie podaje się chorym ze średnią aktywnością choroby chlorochinę (arachin) lub hydroksychlorochinę (plaquenil, quensyl). Nie ma dowodów na dużą skuteczność takiego postępowania. Natomiast u ciężko chorych w ramach leczenia eksperymentalnego stosuje się osocze osób, które już przechorowały tę infekcję, lub lek biologiczny – tocilizumab. Obie metody dość kosztowne i w przypadku osocza ozdrowieńców trudno dostępne u części chorych pozwalają na szybkie ustąpienie objawów choroby. W przypadku zapalenia płuc, często też z towarzyszącą infekcji bakteryjną, konieczne są antybiotyki i tlen oraz wspomaganie oddechu (respirator).
